Afscheid Children's Home
Blijf op de hoogte en volg Chantal
29 November 2014 | Thailand, Chiang Mai
Op moment van schrijven wacht ik tot ik kan gaan boarden voor mijn vlucht naar Kuala Lumpur. De week is voorbij gevlogen. Vorig weekend ben ik met Kirsten naar Chiang Rai geweest voor de witte tempel. Echt een aanrader! Alleen misschien niet op zondag. Wij hadden de pech dat bijna elke winkel dicht was en dat we bijna twee uur hebben gezocht naar een niet Westers restaurantje. Vervolgens dachten we een pedicure te nemen. Als ik voor en na foto's zou hebben dan zouden jullie kunnen zien dat de na foto's erger zijn dan de voor foto's. Wat een figuur was dat. Na drie keer met een soort van vijl over mijn voeten heen zijn gegaan ging ze met een nagelschaar de hoekjes van mijn nagels bijknippen. Mijn nagelriemen werden bijgewerkt en mijn nagels werden gelakt. Toen was ik "klaar". Bij Kirsten werd maar één voet gevijld, de andere sloeg ze gewoon over. Ook met het nagellakken sloeg ze één en ander over. Nadat we klaar waren zei ik haar dat mijn voeten nog helemaal niet zacht waren. Daar kreeg ik spijt van. Ze trok vervolgens mijn blaren (ik had er 2 op mijn voet) gewoon van mijn voet af en ging een paar keer ruw met een vijl over mijn voeten. Het deed echt zeer. Toen was het klaar. Gelukkig kunnen we erom lachen, het sloeg helemaal nergens op.
Verder hebben we afgelopen week chocolade koekjes voor de kinderen meegenomen en hebben we gister pannenkoeken gebakken. Donderdag hadden we voor Da's verjaardag (één van de meiden van het Children's Home) een muffin en een cadeautje meegenomen. Bij gebrek aan inpakpapier hebben we mijn olifantenbroek gebruikt. Je moet hier een beetje creatief zijn.
Gisteren na vier weken afscheid genomen van de kinderen van het Children's Home. Het is heel gek dat we er niet meer terugkwamen. Ik zou willen dat ik al mijn speelgoed en kinderkleding van vroeger had meegenomen. De kinderen hebben maar twee of drie setjes kleren. Één voor school en één voor het spelen. De kinderen hadden kaarten gemaakt en we kregen dikke knuffels van hen. Van onze moeders kregen we alle drie een tas. Het is voor hen extra speciaal dat wij er waren omdat er bijna geen vrijwilligers in dat huis komen. Waarschijnlijk over twee maanden weer. Ik had daar twee favoriete kinderen. No en Dino. No is een meisje en zeven jaar oud en Dino is een jongen van vijf. Ze zijn allebei super lief en slim. Ze delen alles met elkaar. Eigenlijk alle kinderen delen alles met elkaar. Ze zorgen ook goed voor elkaar. Heeft er één wondje dan wordt gelijk de ehbo kist gepakt (fles betadine) en wordt de wond ontsmet. Dino en No kwamen ze al op jonge leeftijd in het Children's Home. No spreekt al een beetje Engels. Het liefst had ik ze allebei meegenomen naar huis. Ik zal ze missen.
Zometeen vlieg ik naar Kuala Lumpur. Daar ontmoet ik een Amerikaans meisje van mijn vorige project. Ik slaap in een hostel in een dorm met 5 andere mensen. De kamer is gemengd. Ik vind het best spannend!
Verder hebben we afgelopen week chocolade koekjes voor de kinderen meegenomen en hebben we gister pannenkoeken gebakken. Donderdag hadden we voor Da's verjaardag (één van de meiden van het Children's Home) een muffin en een cadeautje meegenomen. Bij gebrek aan inpakpapier hebben we mijn olifantenbroek gebruikt. Je moet hier een beetje creatief zijn.
Gisteren na vier weken afscheid genomen van de kinderen van het Children's Home. Het is heel gek dat we er niet meer terugkwamen. Ik zou willen dat ik al mijn speelgoed en kinderkleding van vroeger had meegenomen. De kinderen hebben maar twee of drie setjes kleren. Één voor school en één voor het spelen. De kinderen hadden kaarten gemaakt en we kregen dikke knuffels van hen. Van onze moeders kregen we alle drie een tas. Het is voor hen extra speciaal dat wij er waren omdat er bijna geen vrijwilligers in dat huis komen. Waarschijnlijk over twee maanden weer. Ik had daar twee favoriete kinderen. No en Dino. No is een meisje en zeven jaar oud en Dino is een jongen van vijf. Ze zijn allebei super lief en slim. Ze delen alles met elkaar. Eigenlijk alle kinderen delen alles met elkaar. Ze zorgen ook goed voor elkaar. Heeft er één wondje dan wordt gelijk de ehbo kist gepakt (fles betadine) en wordt de wond ontsmet. Dino en No kwamen ze al op jonge leeftijd in het Children's Home. No spreekt al een beetje Engels. Het liefst had ik ze allebei meegenomen naar huis. Ik zal ze missen.
Zometeen vlieg ik naar Kuala Lumpur. Daar ontmoet ik een Amerikaans meisje van mijn vorige project. Ik slaap in een hostel in een dorm met 5 andere mensen. De kamer is gemengd. Ik vind het best spannend!
-
29 November 2014 - 11:08
Ton:
Goed verhaal weer, Chantal. Wel jammer van die ontzettend gave olifantenbroek, maar wel goed bedacht haha! Afscheid nemen is altijd vervelend, zeker daar van die kinderen. Helaas kunnen we die Dino en No niet een weekendje Rijnsburg aanbieden, anders hadden we dat zeker gedaan! Ik vind het super wat je daar gedaan hebt en wat je voor die mensen betekend hebt! We zijn hier erg trots op je, hoor! Gelukkig ben je vanmorgen veilig in het regenachtige Kuala Lumpur geland. Ennuh, je weet het, 'na regen komt zonneschijn' ... Zéker in Maleisië !! Ik hoop dat je een leuke week hebt daar en vooral succes met slapen daar .... Haha .... Liefs, papa. -
29 November 2014 - 11:29
Oma:
Hoi Lieverd.
Geniet iedere week van jou verslag, fijn dat je het allemaal positief bekijkt. Afscheid nemen is altijd moeilijk, maar jij gaat weer nieuwe avonturen tegemoet. Heb ook genoten van jou mooie foto,s je bent een stuk. Liefs Oma Janny. -
30 November 2014 - 08:50
Ron En Alida:
Hoi Chantal,
Wat ziet dat er schitterend uit zeg die witte tempel, en wat is dat dan een contrast, de kinderen hebben amper kleding en geen speelgoed, maar zo een tempel zal niet niks gekost hebben, en dat zal niet het enige zijn.
Zoals je al zei, je had je kinderkleding en speelgoed wel mee willen nemen om aan die kinderen te geven, hier is het op het moment zoals je weet Sinterklaas-tijd, wij weten bijvoorbeeld niet meer wat je de kinderen in godsnaam moet geven, en dat is toch wel een heel erg groot verschil. En ik weet wel het is eigenlijk niet te vergelijken, maar toch is het ook soms niet te bevatten.
Maar dan is het goed te lezen dat jullie als een soort goedheilig-vrouw in plaats van goedheilig-man, iets voor die kinderen kunnen betekenen.
wij genieten iedere keer nog van jouw verhalen en foto's en we blijven het zeker volgen.
groetjes Alida en Ron.
-
30 November 2014 - 20:28
Ans :
he Chantal,
dat zit er ook weer op. Goed gedaan hoor meissie. In Maleisie zal je je ook wel vermaken. Hoop dat het gauw mooi weer wordt. Op naar de theeplantage en langkawi?
liefs ans -
30 November 2014 - 20:53
Nelleke:
Lieverd, wat een leuk verslag! Heb erg om je creativiteit moeten lachen, leuk bedacht,
Ik zie weer een lach op je gezicht , Heerlijk hoor.
Jammer dat je afscheid moet nemen van je favorieten kinderen , die je daar achter moet laten. Dat is altijd moeilijk. Dat gevoel ken ik wel , toen jij met je rugzak naar Thailand vertrok.. Maar gelukkig spreek ik je veel en zie dat het goed gaat en je komt weer terug.
Lekker genieten in Maleisië , veel plezier straks met Kirsten . Liefs mama -
02 December 2014 - 18:26
Joke:
hoi chantal.leuke foto,s weer,en ik kan me goed voorstellen dat je het naar vond om afscheid van de kinderen te moeten nemen,maar nu ga je weer op weg naar een nieuw avontuur.zal wel wennen zijn met z,n allen op zo,n slaapzaal.veel succes weer verder en groetjes uit ijmuiden. -
02 December 2014 - 20:43
Oma Opa:
Hoi spetter van ons ,ja dat kunnen we wel zeggen na dat we samen op de kleine tv waren te zien ,een leuk gesprek was het en je zag er super en tevreden uit ,dat doen ons goed op onze oude dag ,mooie foto,s weer een leuk verhaal je laat ons allemaal super mee genieten.leuk jij met die pedicure ,het was toch geen bouwvakker ,gelukkig heb er nog om gelachen ook .Afscheid nemen van kinderen is nooit leuk ,maar dat kom je nog wel een keer tegen ,maar jullie doen heel goed werk samen ,meer kan je niet doen ,hopelijk komt er gauw weer een nieuwe groep voor deze kinderen.Een nieuw avontuur staat weer op de wereldreis kalender voor jullie we volgen jullie elke dag.Vrijdag avond gaan we Sint-Nicolaas vieren bij Senne lekker gezellig ,met de kerst dagen zijn we ook onder de pannen,wel jammer hoor zonder jouw,we slaan ons er wel door heen ,jij toch ook ,heb je al een kerstboom uit het bos gezaagd met z,n allen er onder dan zijn jullie de Lichtjes ,Komt allen te samen jubelend van vreugde Kip uit de gril nou Chantal hij komt er aan We gaan je op de voet volgen.,we lezen je we spreken je we zien je op de kleine tv ,komt helemaal oké ,koppie er bij wat je ook doet groetjes aan alle lieve mensen.Denk aan ons wij denken aan jouw dagl lieverd .Opa Oma ijmuiden -
02 December 2014 - 20:59
Tgruijters@ziggo.nl:
Even een reactie op mijn lieve schoonvader . Wat een leuk stuk heb je gemaakt , moest er erg om lachen. Heel leuk ! -
02 December 2014 - 21:00
Nelleke:
Liefs Nelleke -
03 December 2014 - 13:08
Marian:
Ha Chantal! Je hebt je schrijfkunsten inderdaad van je opa geërfd, haha. Jouw stukjes zijn heel leuk om te lezen en je opa reageert iedere keer weer met een mooi en lief verslagje. Fijn dat je op zoveel manieren contact kunt onderhouden met het thuisfront. Dan ben je er toch nog een beetje bij!
Veel plezier daar en de groetjes van ons allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
